Пётр из Дусбурга. Хроника земли Прусской. Текст, перевод, комментарий - Петр из Дусбурга Страница 43

- Категория: Старинная литература / Европейская старинная литература
- Автор: Петр из Дусбурга
- Страниц: 196
- Добавлено: 2025-01-20 23:12:33
Внимание! Книга может содержать контент только для совершеннолетних. Для несовершеннолетних просмотр данного контента СТРОГО ЗАПРЕЩЕН! Если в книге присутствует наличие пропаганды ЛГБТ и другого, запрещенного контента - просьба написать на почту pbn.book@yandex.ru для удаления материала
Пётр из Дусбурга. Хроника земли Прусской. Текст, перевод, комментарий - Петр из Дусбурга краткое содержание
Прочтите описание перед тем, как прочитать онлайн книгу «Пётр из Дусбурга. Хроника земли Прусской. Текст, перевод, комментарий - Петр из Дусбурга» бесплатно полную версию:«Хроника земли Прусской», написанная священником Тевтонского ордена Петром из Дусбурга, – один из ярчайших памятников историографии европейского Средневековья. Хронологически она охватывает период с 30-40-х гг. XIII в. до 1326 г. Повествование сосредоточено на завоевании Пруссии Тевтонским орденом, начатом в 40-е гг. XIII в. и законченном в 1293 г. Вместе с тем в «Хронике» отражена ранняя история Тевтонского ордена, а наряду с ней – события всемирной истории, образующие фон для основного повествования.
«Хроника» является не только историческим памятником, но и памятником богословской и крестоносной мысли. Вторжение Тевтонского ордена в Пруссию, по сути, было Крестовым походом, формально направленным на христианизацию прусских языческих племен, хотя на самом деле крестоносцы ставили целью создание собственного территориального государства на захваченных землях. Представляя собой апологию крестоносного движения и военных действий Тевтонского ордена, «Хроника» содержит теорию «новых» (духовных, священных) войн, а многие ее главы написаны в духе средневековых житий, чудес и «примеров», что служит отражением духовного мира крестоносца, превращает ее в литературный памятник ордена и придает ей читательский интерес.
В формате PDF A4 сохранен издательский макет книги.
Пётр из Дусбурга. Хроника земли Прусской. Текст, перевод, комментарий - Петр из Дусбурга читать онлайн бесплатно
155. De bello fratrum de redino et destructione civitatis ibidem
Nullus posset ad plenum scribere vel dictare, quanta fratres et burgienses de Redino infra secundam apostasiam passi sunt pro defensione fidei cristiane a Pruthenis, quia per illam locum quasi continue fuit introitus et exitus ipsorum ad terram Colmensem. Referunt quidam, quod civitas de Redino duabus vicibus fuerit expugnata, captique et occisi, quotquot reperti fuerant homines ibidem.
156. De morte quorundam infidelium
De Redino quidam frater et Martinus de Golin equitantes in solitudine ad videndum, si aliquid a casu occurreret eis, inceperunt in via errare, et in illo errore de tribus viris Pruthenis occurrentibus eis duos occiderunt, tercium, ut eos ad viam rectam duceret, conservantes, qui duxit eos in terram inimicorum. Cujus dolum dum viderent, occiderunt eum, et cum festinacione recedentes, a quinque Pruthenis equitibus ipsos sequentibus comprehensi sunt et ligati, commisique custodie duorum. Sed tres Prutheni alii equum illius fratris, qui effugerat, sunt secuti. Quo facto, dum isti duo Martinum ligatum vellent evaginato gladio decollare, ipse suasit eos, ut prius ei vestes exuerent, ne sanguine macularentur. Cui consencientes, dum brachia Martini solvissent, ipse erepto gladio ambos interfecit, et soluto fratre illo a vinculis, ambo processerunt contra tres alios et eos eciam peremerunt, et extunc ad castrum de Redino sine deviacione aliqua sunt reversi.
157. Item de martino de golin, et bello ipsius mirabili
Hoc eciam tempore XX Prutheni Poloniam depredati sunt. De mandato fratrum de Redino Martinus de Golin predictus cum XVII sociis sequebatur. Qui Prutheni reversi de Polonia invenerunt custodes Martini dormientes, et occiso uno alium, postquam numerum sociorum ejus et locum, ubi essent, indicasset, ad arborem ligaverunt. Quo facto irruerunt in eos hostiliter; Martino et sociis suis viriliter se defendentibus ex adverso, multi sunt ex utraque parte graviter vulnerati. Quod cum videret quidam socius Martini, qui nudus fluvium vicinum ad capiendum cancros transnatavit, reversus arripuit gladium et clipeum cujusdam interfecti, nudus intravit pugnam. Qui horribiliter sectus et vulneratus fuit ab eis, ita quod in pluribus locis magna frusta carnis de suo corpore dependebant. Adeo durum fuit inter eos bellum, quod, fatigati utraque parte voluntarie consenciente tribus vicibus quieverunt, et tociens novam pugnam resumptis virbus sunt aggressi. Tandem cum jam omnes Cristiani et Prutheni essent mortui, ille custos, qui ligatus fuit ad arborem, solutus a vinculis venit ad locum certaminis, et solum Martinum semivivum invenit, quem positum super vehiculum, equos, arma, et res alias Pruthenorum secum duxit in Redinum.
158. De bello fratrum in castro wartenbergk, et morte plurium cristianorum
Fuit castrum quoddam in terra Colmensi, in quodam monte dicto Wartenbergk, sito in medio stagni, trahens nomen suum ab eodem monte, in quo fratres cum multis armigeris habitabant. Et accidit quadam die dominica, quando populus de vicinis villis in solacio et choreis; supervenit quidam exercitus de Sudowia improvise et totum illum populum interfecit, mulieres et parvulos secum ducens.
159. De expugnacione castri wartenbergk
Quocienscunque et quantumcunque gentes iste de cristiano sanguine funderent, non tamen a persecucione cessabant. Nitebantur enim totis viribus, ut eos usque ad internecionem delerent. Unde Sudowite congregato iterum exercitu majori venerunt ad castrum Wartenbergk, et post multas impugnaciones et duras, fratribus eis pro sua possibilitate resistentibus, tandem ipsum cremando funditus destruxerunt, duos fratres cum tota familia occidentes, et sic dictum castrum usque in presens remanet desolatum.
160. De destructione castri birgelow
Trinota filius regis Lethowinorum assumptis sibi pluribus aliis gentibus usque ad XXX milia virorum ad prelium congregavit, et dum appropinquaret terre Prussie, divisit exercitum suum in tres turmas, quarum unam misit contra Masoviam, aliam contra Pomesaniam, et utramque terram rapina et incendio devastavit. Reliqui intraverunt terram Colmensem, et preter alia mala, que ibidem fecerunt, castrum Birgelow expugnaverunt, pecora et omnem suppellectilem fratrum et eorum, qui ad dictum castrum confugerant, deducentes. Fratres et alii homines in quadam turri se defendentes sunt salvati.
161. De bello tocius colmensis terre in secunda apostasia. De morte plurium cristianorum
Frater Hedenricus episcopus Colmensis dum capellam hospitalis infirmorum de Thorun extra muros sitam сonsecrasset, Prutheni qui hujus consecracionis preconizacionem intellexerant, congregato exercitu, populum post consecracionem recedentem hostiliter invaserunt, et interfectis viris, mulieres captivas et parvulos deduxerunt.
162. De combustione hospitalis thorunensis et impugnacione civitatis colmensis et destructione castri et civitatis lubovie
Hoc eciam tempore Sudowite cum majori exercitu, quam unquam visus fuit in Prussia, intraverunt terram Lubovie, et castrum et civitatem ejusdem nominis funditus destruxerunt. Deinde circa castrum Straisbergk intrantes terram Colmensem diviso exercitu, preoccupaverunt plura castra, ut populum ad ea confugientem occiderent et captivarent. Posthec venerunt Thorun, et hospitale et quicquid fuit extra muros, quod igne consumi potuit, cremaverunt. Tandem venientes ad civitatem Colmensem ipsam per diem et noctem fortissime impugnaverunt, licet nihil proficerent, civibus se viriliter defendentibus ex adverso. Sic dum dictam terram per dies quatuor devastassent, cum inestimabili spolio hominum, equorum, pecorum et aliarum rerum recesserunt. De hoc exercitu quidam vir fortis de Sudowia mulierem cristianam, que hoc tempore confugerat ad paludem, secutus fuit, et dum eam vellet occidere, illa fragilitate sexus sui oblita viriliter restitit. De quo ipse indignatus pollicem ei cum dentibus precidit, illa e contra provocata in iram cum luto os ejus et aures implens penitus suffocavit.
163. De morte plurium pruthenorum
Non longe postea exercitus Pruthenorum intrans terram Colmensem, ipsam incendio et rapina et multa strage hominum cristianorum vexavit. Tandem venerunt ad civitatem Colmensem, ubi eis cives occurrerunt armata manu, et inito certamine capitaneum ipsorum et multos alios interfecerunt, et sic redemptus fuit captus ab eis omnis populus cristianus.
164. De vastacione terre colmensis et occisione quorundam fratrum et armigerorum
Post hec Scumandus cum Sudowitis intrans terram Colmensem, divisit exercitum suum in duas partes, quarum una processit contra Thorun, alia contra Colmensem civitatem, occidentes, capientes et comburentes, quicquid in via occurrit eis. Sed circa horam vesperarum convenerunt apud castrum Birgelow, ibique castra metati
Жалоба
Напишите нам, и мы в срочном порядке примем меры.